Asset Publisher Asset Publisher

Historia

Nadleśnictwo Rokita administruje najbardziej na północ wysuniętymi lasami Puszczy Goleniowskiej. Do XVII wieku Puszcza Goleniowska była terenem łowieckim książąt zachodniopomorskich z dynastii Gryfitów. Tereny leśne okolic Golczewa i Wolina należały do biskupstwa kamieńskiego i do rycerskiego rodu von Flemmingów, przybyłego na Pomorze Zachodnie w XIII wieku.

Rys historyczny

W czerwcu 1945 roku utworzono Nadleśnictwo Goliszewo (ówczesna nazwa Golczewa), podlegle Lubuskiej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gorzowie Wlkp.

    W okresie  przed II wojną światową lasy obrębu Rokita w około 60% były własnością prywatną, zaś 40% stanowiły lasy państwowe. Natomiast w obrębie Golczewo około 70% lasów stanowiło własność państwową, a pozostałe 30% lasów pozostawało w rękach prywatnych. Niemal wszystkie lasy prywatne należały do rodzin von Flemmingów i von Plötz.

Drewniana wieża przeciwpożarowa zbudowana w końcu lat 60. Obecnie wieże tego typu zastąpiły konstrukcje ze stali.

    Niemieckie lasy państwowe na obszarze obecnego nadleśnictwa były zarządzane na wysokim poziomie, o czym świadczy duży udział wyłączonych drzewostanów nasiennych i największa ilość drzew matecznych w RDLP w Szczecinie. W okresie  międzywojennym leśnicy i właściciele gruntów prowadzili intensywną akcję zalesiania ugorów.  

    W lasach na północny wschód od Golczewa, na obszarze około 300 ha, Niemcy – w okresie II wojny światowej – zbudowali fabrykę i magazyny amunicji wojskowej, gdzie zatrudniali przymusowo więźniów z kilku krajów Europy. Obiekty te zostały zniszczone w 1945 roku. W okolicznych lasach przez dziesiątki powojennych lat zalegały tysiące niewybuchów pocisków stanowiących zagrożenie dla miejscowej ludności i dla osób pracujących w lesie; utrudniało to prowadzenie gospodarki leśnej. Po wielu interwencjach burmistrza Golczewa i leśników, tereny te zostały oczyszczone z niewybuchów dopiero w latach 2000-2005 przez saperów Wojska Polskiego z jednostek wojskowych w Trzebiatowie i Szczecinie. W wyniku przeprowadzonej akcji saperzy unieszkodliwili ponad dwadzieścia tysięcy pocisków.

 

 Odnowienia zrębów i zalesienia w leśnictwie Przybiernów w końcu lat 70-tych XX wieku 

 

Od marca 1945 roku do miejscowości zlokalizowanych w rejonie  dzisiejszego Nadleśnictwa Rokita napływali osadnicy z różnych rejonów Polski,  przede wszystkim repatriowani Polacy z okolic Lwowa i Wileńszczyzny, a także więźniowie i osoby wywiezione do Niemiec na roboty przymusowe. Część z nich podjęła pracę w lasach – w nowo utworzonych nadleśnictwach i w tartakach.

    W czerwcu 1945 roku utworzono Nadleśnictwo Goliszewo (ówczesna nazwa Golczewa), podlegle Lubuskiej Dyrekcji Lasów Państwowych w Gorzowie Wlkp. W latach 1945-1954 do tego nadleśnictwa należał teren obecnego Nadleśnictwa Rokita.

Obecna powierzchnia Nadleśnictwa Rokita wynosi 20 365 ha, w tym powierzchnia leśna to 19 331 ha.

    W 1954 roku powołano Nadleśnictwo Przybiernów, noszące taką nazwę do 1957 roku, kiedy to przeniesiono jego siedzibę z Przybiernowa do Rokity, zmieniając też nazwę na Nadleśnictwo Rokita. W 1972 roku do Nadleśnictwa Rokita przyłączono południowo-zachodnią część Nadleśnictwa Kamień Pomorski, a z dniem 1 stycznia 1973 roku przyłączono Nadleśnictwo Golczewo, traktując jego teren jako obręb.

 Brygada ścinkowa z leśnictwa Przybiernów. Fot z końca lat 70 XX wieku. 

W 1946 roku powstał plan zagospodarowania lasu oparty na przybliżonej tabeli klas wieku, a w 1954 roku – plan prowizoryczny urządzania lasu na okres 1.01.1954-31.12.1963.

     W powojennym okresie na omawianym obszarze zalesiano grunty rolne leżące odłogiem, w związku z czym powierzchnia leśna wzrosła o ponad jedną trzecią.

    Od czasu urządzania prowizorycznego do roku 1997 powierzchnia nadleśnictwa wzrosła o około 4650 ha (z czego około 3250 ha w wyniku zalesienia gruntów porolnych). Z dniem 1 stycznia 2006 roku Nadleśnictwo Rokita – za zgodą Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych – przekazało 3297 ha północno-zachodnich terenów wraz z Ośrodkiem Hodowli Zwierzyny – Nadleśnictwu Międzyzdroje.  

    Obecna powierzchnia Nadleśnictwa Rokita wynosi 20 365 ha, w tym powierzchnia leśna to 19 331 ha. Powierzchnia zasięgu terytorialnego wynosi 46 458 ha.

…„Szumią lasy odwieczny chorał na cześć życia i słońca. Z wolna otrząsają się z klęski i ran powojennych puszcze i starodrzewy. Mnoży się bujnie i rozkrzewia młódź leśna, radują się serca ocalałych z krwawych zmagań leśników. Ale radości tej i rozdzwonionej symfonii lasu nie milknie skargliwa nuta żalu. Zda się, że koronami wyniosłych drzew i przyziemnym runem płyną nieustannie dźwięki żałobnego Requiem za tych, co odeszli, za opiekuńczych współtwórców lasu, do którego już nie wrócą. (…) Uczcijmy chwilą skupionej ciszy pamięć leśnika – patrioty, obrońcy praw ludzkich, ojczyzny, wolności i lasów…" (Cytat z kroniki Nadleśnictwa Golczewo od 1945 do 1971 r. prowadzonej przez Tadeusza Mazurskiego).

Prace na szkółce leśnej w Rokicie, początek kampanii zalesieniowej, wydołowywanie sadzonek dębu.

Nadleśniczowie

    Funkcję nadleśniczego Nadleśnictwa Golczewo pełnili: mgr inż. Tadeusz Waleszyński (w latach 1945-1950), Jan Szkolnicki (w latach 1950-1958), mgr inż. Michał Brzezicki (w latach 1959 i 1960), Tadeusz Kaszubski (w 1960 roku tymczasowe zastępstwo), Aleksander Gładysz (w latach 1959-1972); Nadleśnictwa Kamień Pomorski: p. Żebrowski (w latach 1950-1954), Jerzy Domżalski (w 1954 roku), Marian Łyskawa, Olgiert Kempf (w latach: brak danych-1971), Adam Bień (w 1971 roku); Nadleśnictwa Przybiernów: Czesław Jagła (w latach 1954 i 1955), Czesław Tronin (w latach 1955 i 1956), Paweł Łukojć (w 1956 roku), Tadeusz Kaszubski (w 1957 w tymże roku przeniesiono siedzibę Nadleśnictwa Przybiernów do Rokity). Funkcję nadleśniczego Nadleśnictwa Rokita sprawowali: Tadeusz Kaszubski (w latach 1957-1963), Zdzisław Kadziński (w latach 1963-1970), Stefan Cembała (w latach 1970-1983), Tomasz Szeszycki (w latach 1982 - 2019), obecnie Nadleśniczym Nadleśnictwa Rokita od 2019 roku jest Mariusz Wabiszczewicz.