Rezerwat przyrody „Cisy Rokickie im. prof. Stanisława Króla" w Nadleśnictwie Rokita

Utworzony Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych 29 grudnia 1987 r. o powierzchni 17,41 ha.

Rezerwat „Cisy Rokickie im. prof. Stanisława Króla" jest najstarszym z siedmiu rezerwatów na terenie nadleśnictwa utworzony w celu ochrony stanowisk cisa. Na obszarze rezerwatu zainwentaryzowano ponad 4000 cisów.

Cis pospolity /Taxus baccata/ –Występuje na półkuli północnej w Europie, Azji, Ameryce Pn. Łącznie obejmuje 8 gatunków. W Europie występuje 1 gatunek.

W Polsce cis objęty jest ochroną gatunkową. Gatunek cieniolubny, wolno rosnący, długowieczny. Dorasta do 20 m wysokości, występuje najczęściej w II piętrze drzewostanu. Roślina dwupienna. Kwitnie w okresie od marca do maja. Nasiona cisa kuliste, brązowe otoczone czerwoną osnówką bardzo chętnie zjadaną przez ptaki, które przyczyniają się do rozsiewania cisów (zoochoria). W ten sposób powstała populacja cisa w rezerwacie. Z siedmiu drzew matecznych cisy rozsiane zostały w okolicznych drzewostanach, proces ten ciągle trwa i populacja powiększa się.

Uczestnicy wycieczki mogą zobaczyć jak wygląda drewno cisowe i dowiedzieć się o jego wykorzystaniu.

Ze względu na cenne drewno o dobrych właściwościach mechanicznych i technicznych, cis od dawna był nadmiernie eksploatowany i to stało się główną przyczyną jego zaniku. Drewno cisa było, głównie w stuleciach XIII—XIV, używane do wyrobu łuków i innej broni, sprzętów domowych i jako drewno budowlane (kościoły).

Jest gatunkiem najwcześniej objętym ochroną w Polsce, już w 1423 r. król Władysław Jagiełło na mocy statutu warckiego chciał ograniczyć eksport drewna cisowego będącego surowcem do wyrobu bardzo dobrej jakości łuków. Ograniczenie wprowadzono z obawy o całkowite wyginięcia cisu pospolitego.

Podczas wycieczki uczestnicy poznają formy ochrony przyrody, dowiadują się o prowadzeniu zrównoważonej gospodarki leśnej, mogą posłuchać opowieści o roślinach i zwierzętach.

Rezerwat jest ważnym punktem edukacyjnym nadleśnictwa m.in. ze względu na lokalizację i zagospodarowanie turystyczne przy rezerwacie ( wiata, miejsce na ognisko, stoły, ławki), które umożliwiają prowadzenie różnorodnych zajęć, także ruchowych.

Program ochrony rezerwatu zawiera odpowiednie zapisy odnośnie udostępnienia turystycznego.