Rezerwat „Cisy Rokickie im. prof. Stanisława Króla"

Rok utworzenia: 1987

Powierzchnia: 17,41 ha

Leśnictwo: Rokita

Rezerwat  położony jest w północnej części województwa zachodniopomorskiego, w gminie Przybiernów,  w powiecie goleniowskim, w północno zachodniej najbardziej żyznej, wilgotnej części Puszczy Goleniowskiej, gdzie dominują mieszane, dwupiętrowe drzewostany.   

            Rezerwat na charakter florystyczny. Celem ochrony rezerwatowej są naturalne odnowienia cisa pospolitego ( Taxus baccata L. ) o dużej dynamice naturalnego rozmnażania. Jest to najliczniejsza w kraju populacja cisa licząca 4014 drzew pochodzących z odnowień naturalnych ( według inwentaryzacji z 2005 roku ) oraz dodatkowo pojawiający się licznie nalot nowych odnowień. Najliczniejszą grupę stanowi kilka tysięcy cisów w wieku 60 – 70 lat stanowiących silnie zwarte drugie piętro cisa pod okapem drzewostanu sosnowego na siedliskach LMw i BMw. W rezerwacie rosną również okazy ponad 100-letnie i dużo młodsze. Cisy odnowiły się i są odnawiane dzięki licznie zalatującym ptakom z rodziny drozdowatych – drozdom, kwiczołom, paszkotom, droździkom, a z innych gatunków sójkom i ziębom. Na terenie rezerwatu występują gęste porosty i liany wiciokrzewu pomorskiego.  

Rezerwat "Cisy Rokickie im. prof. Stanisława Króla" udostępniony dla zwiedzających jest od poniedziałku do piątku w godzinach 7⁰⁰ - 15⁰⁰.

Prosimy o zgłoszenie chęci przyjazdu z jednodniowym wyprzedzeniem.

Dla grup zorganizowanych zapewniamy przewodnika.

Rezerwat „Przybiernowski bór bagienny"

Rok utworzenia: 2004

Powierzchnia: 64,23 ha

Leśnictwo: Błotno

Rezerwat położony jest na terenie Nadleśnictwa Rokita w Województwie Zachodniopomorskim, w gminie Przybiernów.

Na terenie rezerwatu znajduje się unikalny bór bagienny na siedlisku silnie wilgotnym o walorach lasu naturalnego, kształtowany od ponad stu lat przez  naturę.
Głównym celem  ochrony jest zachowanie naturalnych i zbliżonych do naturalnych ekosystemów lasów wilgotnych i bagiennych oraz śródleśnych torfowisk wysokich i przejściowych o dużych walorach przyrodniczych i naukowych. Ekosystemy te należą do układów najbardziej zagrożonych nie tylko w Polsce, lecz także w całej Europie. Zanikające w szybkim tempie środowiska wilgotne i mokre zachowują najbardziej naturalne układy ekologiczne. W ekosystemach tych występują rzadkie, ginące lub zagrożone wyginięciem gatunki roślin i zwierząt, które ze względu na wąskie skale ekologiczne są bardzo wrażliwe na przemiany warunków siedliskowych.

Rezerwat „Golczewskie uroczysko"

Rok utworzenia: 2004

Powierzchnia: 101,20 ha

Leśnictwo: Golczewo

Rezerwat położony jest na terenie Nadleśnictwa Rokita w Województwie Zachodniopomorskim, w gminie Golczewo. 

Rezerwat obejmuje bardzo cenny i dobrze zachowany kompleks ekosystemów leśnych i torfowiskowych. Bardzo ważnym elementem roślinności rezerwatu są autogeniczne nieleśne zespoły wodne i bagienne  takie jak śródleśne jezioro Żabie i torfowiska wysokie, na obszarze których występuje 25 gatunków chronionych i rzadkich roślin np: rosiczka okrągłolistna, kruszczyk szerokolistny i błotny, gółka długoostrogowa, bagno zwyczajne, grzybień północny, przygiełka biała, bagnica torfowa, pływacz drobny, modrzewnica, bażyna. Jezioro Żabie stanowi miejsce rozrodu dla ropuchy szarej i innych chronionych płazów.
Wielką atrakcją tego terenu jest gęsty dywan widłaków jałowcowatych porastających znaczny obszar. Na terenie rezerwatu rosną fragmenty starych lasów i borów bagiennych zbliżonych do lasów naturalnych z sędziwymi kilkusetletnimi drzewami.

Środowisko przyrodnicze rezerwatu jest od dawna odizolowane od negatywnego wpływu presji antropogenicznej dzięki czemu udało się uchronić naturalną roślinność i zabezpieczyć cenne układy ekologiczne stanowiące ostoję wielu zagrożonych i chronionych gatunków zwierząt.

Rezerwat „Wiejkowski las"

Rok utworzenia: 2008

Powierzchnia: 130,09 ha

Leśnictwo: Wiejkówko

Obejmuje on unikalne tereny przyrodnicze, w tym bory i lasy bagienne, torfowiska wysokie, śródleśne jeziorka, stanowiska cisów, wielogatunkowe lasy ze znacznym udziałem jesionu wyniosłego, wiązu szypułkowego, okazałe pomnikowych rozmiarów dęby.

Na obszarze rezerwatu znajduje się 26,98 ha bagien oraz jezioro o powierzchni 1,84 ha, silnie podmokłe olsy zajmują powierzchnię 70,08  ha. Bagna oraz olsy zajmują ok. 78% powierzchni projektowanego rezerwatu. Są to miejsca trudnodostępne, gdzie antropopresja była znacznie ograniczona i zachowały się zbliżone do naturalnych fragmenty lasu, bagien i torfowisk.

W granicach rezerwatu znajduje się strefa ochronna gniazda orła bielika, liczne miejsca występowania bobra europejskiego, system żeremi i tam  oraz bardzo cenne stanowiska woskownicy europejskiej.

W wyniku prowadzonych na tym terenie badań - " Waloryzacja wód powierzchniowych i wybranych obiektów bagienno-torfowych na podstawie stanu ważek..." zanotowano gatunki objęte ochroną takie jak: staszka północna (Sympecma paedisca), żagnica zielona (Aeshna viridis), zalotka białoczelna ( Leucorrhinia albifrons), zalotka większa (Leucorrhinia pectoralis),  oraz szereg bardzo rzadkich i cennych dla fauny Polski gatunków ważek.

Ze względu na dominujący przedmiot ochrony rezerwat jest zaliczony do typu fitocenotycznego zbiorowisk leśnych a ze względu na typ ekosystemu – do różnych ekosystemów, z mozaiką ekosystemów.

Obszar projektowanego rezerwatu zawiera się w granicach obszaru specjalnej ochrony ptaków Puszcza Goleniowska PLB 320012.

Rezerwat „Jezioro Czarne"

Rok utworzenia: 2008

Powierzchnia: 39,39 ha

Leśnictwo: Zabierzewo

Rezerwat obejmie wyłącznie tereny skarbu Państwa pod zarządem Nadleśnictwa Rokita.

W granicach rezerwatu znajduje się Jezioro Czarne wraz z otaczającymi je torfowiskami i drzewostanami na siedliskach mokrych i wilgotnych. Na terenie jeziora bytuje populacja bobra europejskiego, gatunku objętego ochroną.

Obszar projektowanego rezerwatu „Jezioro Czarne" obejmuje unikalne tereny, na których ekosystemy zachowane są w stanie naturalnym lub mało zmienionym. W jego granicach znajduje się 29,58 ha bagien oraz jezioro o powierzchni 2,48 ha, lasy zajmują powierzchnię 7,21 ha. Bagna oraz wody stanowią 81% powierzchni projektowanego rezerwatu.

Na terenie rezerwatu zaewidencjonowano siedliska naturowe:

KOD 7110 – żywe torfowiska wysokie

KOD 7140 – torfowiska przejściowe

KOD 3160 – naturalne dystroficzne zbiorniki wodne

Rezerwat znajduje się w granicach Obszarów Natura 2000 „Puszcza Goleniowska" PLB 320012 z dyrektywy ptasiej i „Ostoja Goleniowska" PLH 320013 z dyrektywy habitatowej.

Rezerwat „Przełom Rzeki Wołczenicy"

Rok utworzenia: 2013

Powierzchnia: 49,11 ha (22,78 ha na terenie Nadleśnictwa Rokita)

Leśnictwo: Błotno

Rezerwat obejmuje brzegi rzeki wraz z ich najbliższym sąsiedztwem. Niedostępność terenu i nieprzydatność dla gospodarki leśnej spowodowały, że niewiele tu śladów antropopresji.  Biegnie tędy, na długości ok. 1 km, nurt Wołczenicy o dużym spadku, z licznymi meandrami i zakolami. W nurcie rzeki spoczywają liczne wielkie głazy i powalone pnie starych drzew. Od północy w stronę rzeki opadają stromo skaliste marglowe zbocza wzgórza o nachyleniu dochodzącym do 45 stopni. Od południa i wschodu teren zajmują liczne zakola i starorzecza, których brzegi porasta stary las łęgowy z licznymi potężnymi wiązami szypułkowymi, dębami, jesionami, jaworami, olchami i topolami. Wyżej, wapienne zbocza porastają buki, graby, wiązy, jawory i krzewy – leszczyny, kaliny, derenie oraz chroniony rokitnik, storczyki, gruszyczki, przylaszczki, paprotki, zimozielone skrzypy, rośliny wapieniolubne. Bywają tu zimorodki, wiele gatunków dzięciołów, liczne żaby, traszki, jaszczurki, wydry i bobry.

         Od strony północnej rezerwat dochodzi do brzegu jeziora Czarnogłowy o stromych, skalistych wapiennych brzegach, unikalnych w skali województwa zachodniopomorskiego. Można tu znaleźć skamieliny skorupiaków z ery jurajskiej. Ze wzgórza rozciąga się piękna panorama okolicy, z meandrującą w głębokiej dolinie rzeką i leżącym do niej równolegle jeziorem.

         Na lewym brzegu Wołczenicy, w Nadleśnictwie Nowogard znajduje się druga część rezerwatu, która obejmuje starorzecza Wołczenicy wraz z otaczającymi je lasami łęgowymi i grądami. Rezerwat utworzony został z inicjatywy Nadleśnictw Rokita i Nowogard.

Rezerwat „Bór Samliński im. Henryka Zięciaka"

Rok utworzenia: 2016

Powierzchnia: 55,26 ha

Leśnictwo: Samlino

Celem ochrony przyrody w rezerwacie jest zachowanie różnych typów zbiorowisk leśnych, wykazujących
wiele cech naturalności, z licznymi stanowiskami rzadkich i chronionych gatunków roślin.

Określa się dla rezerwatu:
1) rodzaj rezerwatu przyrody: leśny (L);
2) ze względu na dominujący przedmiot ochrony:
a) typ: fitocenotyczny (PFi),
b) podtyp: zbiorowisk leśnych (lz)

Rezerwat „Cisy Sosnowickie im. Tomasza Szeszyckiego""

Rok utworzenia: 2022

Powierzchnia: 4,03 ha

Leśnictwo: Rokita

Rezerwat  położony położony na terenie gminy Przybiernów, w powiecie goleniowskim, w województwie zachodniopomorskim. 

Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych odnowienia naturalnego cisa pospolitego Taxus baccata, stanowiącego drugie piętro w drzewostanie sosnowym.

Rezerwat przyrody "Cisy Sosnowickie im. Tomasza Szeszyckiego" stanowi drzewostan sosnowy w wieku 60 lat z bardzo licznym odnowieniem naturalnym cisa pospolitego (Taxus baccata). W 2006 roku prof. dr Paweł Rutkowski przeprowadził inwentaryzację odnowień naturalnych na tym terenie, w wyniku której spisano 4483 egzemplarzy cisa, co daje średnie zagęszczenie 1124 szt./ha. Podczas kolejnej inwentaryzacji przeprowadzonej w roku 2019 potwierdzono 3360 okazów tego gatunku. Rezerwat jest jednym z cenniejszych stanowisk z cisem w Nadleśnictwie Rokita.